De Belgische pianist Igor Gehenot (1989) begon met een klassieke opleiding op 13-jarige leeftijd aan de jazzafdeling van de Koninklijke Academie van Luik. Op zijn 19e ging hij naar het conservatorium van Maastricht. In 2009 begint hij een tweejarige opleiding aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Hij begint een trio met Sam Gerstmans op bas en Teun Verbruggen op drums, met deze groep won hij in 2011 de Sabam’s jeugd jazzprijs.

Zijn eerste album verscheen in 2012 met de titel “Road Story”ook toen al op Igloo. Hierna volgde een extensief programma van optredens in België maar ook daarbuiten zoals in Jazz A Vienne en het Mexico Festival. In 2014 verscheen het album ”Motion”, nog steeds met Verbruggen maar nu met Philippe Aerts op de bas. In 2017 kwam “Delta” met een nieuwe ritmesectie plus Alex Tassel op flugelhorn. Op dit nieuwe album “Cursiv” is de bezetting identiek met de Zweedse bassist Victor Nyberg, drummer Jérôme Klein uit Luxemburg, Alex Tassel (flugelhorn) uit Frankrijk, toegevoegd is de Franse saxofonist David El-Malek.

Igor Gehenot schreef 6 nummers, Alex Tassel nam er 2 voor zijn rekening en dan is er nog het bekende “I remember Clifford” van Benny Golson. Een verrassende kennismaking met deze voor mij onbekende nieuwe loot aan de reusachtige boom vol pianisten is het eerste wat mij invalt. Afgewogen fraai pianospel en knappe composities, vooral het titelnummer “Cursiv” is een juweeltje met welluidend samenspel van flugelhorn en tenorsax. Igor weet zich hier omringd door een groep doorgewinterde professionals, Alex Tasse en David El-Malek kende ik al, zij behoren tot de top van de Franse jazz en Nyberg en Klein doen daar niet voor onder.

In het serene “Little Boy” steelt Tassel de show met zijn glorieuze volle geluid dat overigens kenmerkend is voor de flugelhorn of bugel. In “Fat Cat” wordt David El-Malek in het zonnetje gezet met een overtuigende solo, een lekker nummer overigens met swingend pianospel van Igor. Het verstilde “Julia” is een van de mooiste nummers op dit album, een ballad pur sang ! Ook het onverslijtbare “I remember Clifford “ wordt hier neergezet op zo’n manier dat kippenvel gegarandeerd zal zijn, pffff. Ik heb al vaker de loftompet gestoken over de Belgische jazzscene en daar is weer een pareltje aan toegevoegd.

Jan van Leersum